دزدان دوچرخه "از دریچه نقد" بازن.

 در میانه تعقیب دزد،پسرک ادرارش می گیرد.می رود در گوشه ای ادرار می کند.رگبار باران پدر و پسر را ناگزیر می کند زیر سر پناهی صبر کنند.ما نیز چون آنان مجبور می شویم تعقیب را رها کنیم تا توفان و رگبار فرو بشیند.

(سینما چیست؟-بازن)

ژنرال (The General) 1926 / فراتر از شاهکار

 ژنرال فراتر از یک شاهکار است.جنبه تاریخی دارد.داستان فیلم اقتباسی است . نویسنده کتاب (سرباز جبهه شمالی آمریکا )در عملیاتی که در فیلم بازسازی شده(سرقت قطار جنوبی ها) حضور داشته است. 

گذرگاه ( The Passage ) 1979 / تشریفات ساده!

 یک باسکی (آنتونی کوئین) که دامدار است و زندگی اش در کوهستان، پیشنهادی جالب را قبول می کند. باید به شهر رفته و یک پروفسور (همراه با همسر،دختر و پسرش ) را از کوه بالا برده و به نقطه ای امن در اسپانیا ببرد . پروفسوری که تحت تعقیب آلمانی ها است.

چرا از داستان های احمد محمود اقتباس نمی کنند؟!

هنوز هم برایم جای سوال است که چرا هنوز یک فیلم هم با اقتباس از داستان های محمود ساخته نشده.در واقع جای سوال نیست در واقع ! 

---

 

 اقتباس از یک شاهکار کار آسانی نیست. همانطور که هیچکاک در مصاحبه با تروفو گفت که هرگز شاهکاری مثل جنایت و مکافات را فیلم نمی کند.این کار را تقریبا غیر ممکن می دانست.(البته کائوریسماکی این کار را انجام داد و  -به قول خودش- گفت " نشانت می دهم پیرمرد! البته  کار خیلی سختی بود")

ولی کسانی که مثلا از دوران جنگ ایران و عراق،"دفاع مقدس" فیلم می سازند فکر می کنند که بلدند فرهنگ جنوبی ها و دوران جنگ را به خوبی نشان دهند. ولی فقط فکر می کنند! بهترین کار برای ساختن فیلم هایی با موضوع جنگ، استفاده از همین رمان هاست.چه بهتر که رمان احمد محمود باشد.ضعف این فیلمنامه نویسان و کارگردانان تنها در شخصیت پردازی نیست.در داستان پردازی هم اقتباس از رمانی مثل زمین سوخته به آنها کمک می کند.جواد طوسی در مقاله ای در سینما و ادبیات به این قضیه پرداخته بود.رمان های زیادی را مثال زده بود و بخش هایی از آن رمان ها را  - که جان می دهند برای فیلم درست کردن -  ذکر کرده بود. برای زمین سوخته جایی بود که یکی از شخصیت ها با شلوار جین خونین افسوس مرگ برادرش را می خورد.همین جزئیات،همین روابط،همین شلوار جین خونین چیزی است که این فیلم ها ندارند. این موقعیت کاملا می تواند سینمایی شود. 

اما همسایه ها - با اینکه اگر صحنه های اروتیک و رمانتیک آن سانسور شود چیزی از داستان باقی نمی ماند! - می توان با تغییراتی در داستان فیلم خوبی شود. صحنه های تعقیب و گریز،شکنجه ها و... سرشار از لحظاتی هیجان انگیز هستند که جان می دهند برای فیلم شدن. درست است کتاب از تلخی ها می گوید؛ ولی -چون جنبه تاریخی هم دارد - ساختنش از این فیلم هایی که تنها فلاکت ، بدبختی ، نابودی ، سیاهی و ... را نشان می دهند خیلی بهتر است. این فیلم ها که تقریبا بعد از مشهور شدن فیلم‌هایی مثل ابد و یک روز بیشتر رواج یافتند آدم هایی فلک زده و بدبخت را نشان می دهند که سر هم عربده می زنند. دوربین روی دست هم باید حتما باشد! شاید اغراق باشد. شاید این فیلم‌ها فقط به این ختم نشوند. ولی نمی توان کتمان کرد اقتباس بیشتر  موجب تنوع در سینمای ایران می شود. آقای تقوایی و مهرجویی سعی داشتند این کار را انجام دهند : رواج اقتباس در سینمای ایران. تقوایی از دایی جان ناپلئون سریال ساخت و داشتن یا نداشتن همینگوی را ایرانیزه کرد.مهرجویی هم مهمان مامان و گاو را با اقتباس از مرادی کرمانی و ساعدی ساخت.حتی بهترین و محبوب ترین کار کیومرث پور احمد اقتباس از قصه های مجید هوشنگ مرادی کرمانی است. 

خیلی کوتاه درباره اینجانب دنیل بلیک.