ژنرال (The General) 1926 / فراتر از شاهکار

 ژنرال فراتر از یک شاهکار است.جنبه تاریخی دارد.داستان فیلم اقتباسی است . نویسنده کتاب (سرباز جبهه شمالی آمریکا )در عملیاتی که در فیلم بازسازی شده(سرقت قطار جنوبی ها) حضور داشته است. 

 

 کاری که گریفیث(تولد یک ملت)، فلمینگ (بر باد رفته) و هیوستون(نشان سرخ دلیری) نتوانستند انجام بدهند. حداقل به خوبی باستر، وقایع جنگ داخلی آمریکا را بازسازی نکردند.در ژنرال لباس ها،قطار،و کل جزئیات و فضای وقایع به خوبی بازسازی شده.حتی منتقدی آمریکایی می گفت: “چهره باستر [نیز] به صورتی ست که گویی از عکس های آن زمان بیرون آمده.” والت دیزنی هم بعد ها از کتاب منبع باستر اقتباس کرد.ولی برعکس باستر،داستان از زاویه دید شمالی ها روایت شد.(تقریبا نعل به نعل.) در مورد اینکه چرا از نظر باستر ژنرال ("حداقل" از منظر تاریخی) از بر باد رفته بهتر است،باستر می گوید:”فلمینگ از یک رمان اقتباس کرد ولی من از داستانی واقعی (کتابی مستند)” (۱)

 اول فیلم به ما گفته می شود که جانی در زندگی اش دو عشق دارد. در واقع جانش به این دو  وابسته است : نامزدش و لوکوموتیوش.حالا فرض کنید که عده ای لوکوموتیو او را بدزدند! آن هم در حالی که نامزدش در لوکوموتیو است! فیلم در این حد مهیج است. 

  از شوخی های برجسته فیلم می توان به قضیه اعزام به جنگ اشاره کرد. جانی اجازه ندارد به جنگ برود.برای ثبت نام به او می گویند که با لوکوموتیوش در همانجا می تواند مفید تر باشد. نامزد وی اعتقاد دارد که او از سر بزدلی به جنگ نرفته و اینها همه بهانه است. این در صورتی است که پدر زن جانی  به جنگ رفته. باستر ناراحت و مغموم روی چرخ لوکوموتیو می نشیند؛ چرخ لوکوموتیو حرکت می کند و آن صحنه جالب را می بینیم . صحنه ای که گرفتنش بسیار خطرناک بود و پس از چند بار تست توسط یک متخصص، باستر مطمئن شد که می تواند این کار را انجام دهد . در واقع به هماهنگی خاصی احتیاج داشت. 

---

۱. کیتن،صورت سنگی.دیوید رابینسون