سینه‌فیلیا

سینه‌فیلیا

یادداشت‌های سینمایی
سینه‌فیلیا

سینه‌فیلیا

یادداشت‌های سینمایی

چرا از داستان های احمد محمود اقتباس نمی کنند؟!


هنوز هم برایم جای سوال است که چرا هنوز یک فیلم هم با اقتباس از داستان های محمود ساخته نشده.در واقع جای سوال نیست در واقع ! 

 


 

 اقتباس از یک شاهکار کار آسانی نیست. همانطور که هیچکاک در مصاحبه با تروفو گفت که هرگز شاهکاری مثل جنایت و مکافات را فیلم نمی کند.این کار را تقریبا غیر ممکن می دانست.(البته کائوریسماکی این کار را انجام داد و  -به قول خودش- گفت " نشانت می دهم پیرمرد! البته  کار خیلی سختی بود")

ولی کسانی که مثلا از دوران جنگ ایران و عراق،"دفاع مقدس" فیلم می سازند فکر می کنند که بلدند فرهنگ جنوبی ها و دوران جنگ را به خوبی نشان دهند. ولی فقط فکر می کنند! بهترین کار برای ساختن فیلم هایی با موضوع جنگ، استفاده از همین رمان هاست.چه بهتر که رمان احمد محمود باشد.ضعف این فیلمنامه نویسان و کارگردانان تنها در شخصیت پردازی نیست.در داستان پردازی هم اقتباس از رمانی مثل زمین سوخته به آنها کمک می کند.جواد طوسی در مقاله ای در سینما و ادبیات به این قضیه پرداخته بود.رمان های زیادی را مثال زده بود و بخش هایی از آن رمان ها را  - که جان می دهند برای فیلم درست کردن -  ذکر کرده بود. برای زمین سوخته جایی بود که یکی از شخصیت ها با شلوار جین خونین افسوس مرگ برادرش را می خورد.همین جزئیات،همین روابط،همین شلوار جین خونین چیزی است که این فیلم ها ندارند. این موقعیت کاملا می تواند سینمایی شود. 

اما همسایه ها - با اینکه اگر صحنه های اروتیک و رمانتیک آن سانسور شود چیزی از داستان باقی نمی ماند! - می توان با تغییراتی در داستان فیلم خوبی شود. صحنه های تعقیب و گریز،شکنجه ها و... سرشار از لحظاتی هیجان انگیز هستند که جان می دهند برای فیلم شدن. درست است کتاب از تلخی ها می گوید؛ ولی -چون جنبه تاریخی هم دارد - ساختنش از این فیلم هایی که تنها فلاکت ، بدبختی ، نابودی ، سیاهی و ... را نشان می دهند خیلی بهتر است. این فیلم ها که تقریبا بعد از مشهور شدن فیلم‌هایی مثل ابد و یک روز بیشتر رواج یافتند آدم هایی فلک زده و بدبخت را نشان می دهند که سر هم عربده می زنند. دوربین روی دست هم باید حتما باشد! شاید اغراق باشد. شاید این فیلم‌ها فقط به این ختم نشوند. ولی نمی توان کتمان کرد اقتباس بیشتر  موجب تنوع در سینمای ایران می شود. آقای تقوایی و مهرجویی سعی داشتند این کار را انجام دهند : رواج اقتباس در سینمای ایران. تقوایی از دایی جان ناپلئون سریال ساخت و داشتن یا نداشتن همینگوی را ایرانیزه کرد.مهرجویی هم مهمان مامان و گاو را با اقتباس از مرادی کرمانی و ساعدی ساخت.حتی بهترین و محبوب ترین کار کیومرث پور احمد اقتباس از قصه های مجید هوشنگ مرادی کرمانی است. 


نظرات 1 + ارسال نظر
میله بدون پرچم پنج‌شنبه 7 مهر 1401 ساعت 15:25

سلام
گاهی آدم احساس می‌کند که قرار نیست کارِ خوب (منظورم کتاب خوب یا به ویژه رمان خوب) معرفی و تبلیغ شود!! یاد برنامه خندوانه و مسابقه کتابخوانی‌اش افتادم که در نهایت به دو تا کتاب ضعیف ختم شد و آن فرصت عالی به هدر رفت...
در مورد زمین سوخته هم که یادمه خیلی دوستش داشتم یاد اون دوره افتادم که می‌خواستند جایزه‌ای به نویسنده بدهند و آن مخالفت‌ها و آن قضایا و... خُب دیگه طبیعتاً تهیه کننده‌های دفاع مقدسی به سراغ این تیپ آثار نمی‌روند.

ممنون.
شاید بهترین مکان برای تبلیغ و ترویج به خواندن این آثار خوب ، سینما باشه. سریال مهدویان،زخم کاری، به نظرم قصد داشت یک تبلیغی بکنه و حتی فیلم بی همه چیز.
اگر شاهکار های سینمایی در جهان رو مرور کنیم (که می شه گفت همه دیدن)، اکثرا اقتباسی هستند.
رستگاری در شاوشنک،سرگیجه، پدر خوانده ، دوازده مرد خشمگین و... و فیلم های تاثیر گذاری مثل باشگاه مشت زنی.

اون قضیه جایزه هم در موردش خونده بودم.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد