هجوم ربایندگان جسم (Invasion Of The Body Snatchers) 1958

کارگردان قصه را آرام آرام پیش می‌برد ؛ به گونه‌ای که تماشاگر فیلم خودش داستان را بفهمد و لقمه آماده را در دهانش نمی‌گذارد. این البته شاید در زمان ساخت فیلم بیشتر نمود پیدا کند (۱۹۵۶) تا قرن بیست و یکم که فیلم های علمی-تخیلی به وفور یافت می‌شوند و تماشاگران کمابیش با قواعد و چم و خم این ژانر آشنا هستند . الان ما می‌توانیم وقایع داستان را راحت تر حدس بزنیم و پیش بینی کنیم. در دهه پنجاه ، فیلم های علمی-تخیلی به مسئله جنگ سرد و کمونیسم اشاره می‌کردند. در مرگبار مرا ببوس (1955) آن ماده مرگبار همان بمب اتم است و در آنها! (1954) مورچه های متحد و غول پیکر همان کمونیست‌ها هستند. در اینجا اما دان سیگل هم به کمونیسم اشاره می‌کند و هم به ایدئولوژی آمریکا در رابطه با جنگ سرد که مردم کورکورانه از آن اطاعت می‌کنند. او با یک تیر دو نشان می‌زند. 

برگ‌های پاییزی (Autumn Leaves) 1956

برگ های پاییزی در ابتدا اثری لطیف و عاشقانه است اما کم کم به یک فیلم دلهره آور و روانشناختی تبدیل می‌شود. ابتدا داستان زنی میانسال ، تنها و محتاط با گذشته‌ای غم‌انگیز است که عاشق مردی جوان‌ می‌شود. اما با پی بردن به گذشته این مرد جوان و آشنایی با پدر و همسر سابق او همه چیز دگرگون می‌شود.شخصیت های کمابیش اگزجره ای که در فیلم قبلی آلدریچ یعنی مرگبار مرا ببوس (۱۹۵۵) حضور پررنگ تر و بیشتری  داشتند ، کمابیش خودشان را نشان می‌دهند : این بار فقط شخصیت های منفی‌. این بزرگنمایی در کارگردانی آلدریچ هم به وفور دیده می‌شود.

جاماندگان (The Holdovers / 2023)

زمین (الأرض | The Land) 1969 / موافق ثابت‌قدم*

اینکه فیلمی بتواند هم سرگرم کننده و‌ دیدنی باشد ، هم به گرایشات خاص و حساس جنسی اشاره کند ( آن هم در کشوری مسلمان) ، هم با طنز گزنده خود به مردم و فئودالیسم طعنه بزند و هم در زیر لایه ها انتقادی تند بر سیاست های وقت داشته باشد (حتی جنگ شش روز با اسرائیل) یک شاهکار نیست؟!  

کتاب «جان کاساوتیس» (سعیده طاهری و بابک کریمی)

(...)فیلم های کاساوتیس مایه ی لذت آنهایی نیستند که انتظار دارند فیلم ها صرفاً «چیزهای مهم» را نشان بدهند، اموری که همگام با کنش‌های حذف شده روایت را پیش می‌برند. از سوی دیگر ، فیلمی از کاساوتیس برای آن دسته از تماشاگرانی که حس می‌کنند یک اثر هنری تمامیتی ارگانیک است ، سازه ای که در آن هر جزئی کاملاً در جای خود قرار می‌گیرد و هیچ عامل تصادفی ای در آن بروز نمی یابد، لذتی زیبایی شناختی محسوب نمی‌شود. یک فیلم کاساوتیسی سرگرمی و هنر را به چالش می‌کشد(...)

از مقاله «آثار جان کاساوتیس:فیلم‌نامه،سبک بازی و بداهه پردازی» نوشته ماریا ویرا

(این کتاب حاوی شانزده مقاله در مورد سینمای کاساوتیس است)