وقتی فیلم را نگاه می کردم باورم نمی شد که در دهه پنجاه ساخته شده. فیلمی خارج از هالیوود. خارج از فرم و محتوای آن سال ها. فیلمی به معنای واقعی کلمه مستقل. می توان گفت یکی از فیلم هایی است که راه را برای سینمای مستقل آمریکا هموار کرد. لئونارد مالتین از این فیلم جان کاساوتیس با عنوان "نقطه عطفی در سینمای مستقل آمریکا" یاد می کند.
در «تقسیم کالیفرنیا»، دو قمارباز-دوست-قهرمان پیروز میشوند تا متوجه شوند که برد قمار نمیتواند شروع به پوشش ضررهای زندگی کند. مطمئناً فیلم پایانی دارد از نظر فلسفی پرمدعا، اما آلتمن آن را به طرزی هوشمندانه کوتاه میکند، در واقع آنقدر کوتاه، که ظاهری همراه با ابهام را از طریق حالتی عرفانی و روانشناختی ایجاد میکند. آلتمن و جوزف والش، فیلمنامهنویسش، با برهم زدن رابطهی الیوت گولد و جرج سیگال پیچیدگیهایی ایجاد میکنند. به این ترتیب فیلم هرگز به نقطه بسیار دقیق و کاملی در رشد روانی شخصیت هایش نمی رسد.
"تقسیم کالیفرنیا" بیشتر در مورد لحظه به لحظه زندگی کردن است تا زندگی در حال.
(اندرو ساریس)
ادامه مطلب ...
خوشحالم که در سالی که گذشت سینه فیلیا را راه اندازی کردم. ممنون از شما که من را دنبال کردید.وقتی به یادداشت های این سال،( که از ۲۰ شهریور با مستند بودن و داشتن شروع شد) نگاه می کنم، با اشتباهات زیادی روبهرو می شوم . امیدوارم این اشتباهات در سال جدید تکرار نشوند. از اکثر چیزهایی که نوشتم خوشم نمی آید! البته اینکه اشتباه نکنم غیر ممکن است. امیدوارم فقط این نقص ها کم تر و کم تر شوند. اینکه خوشم نمی آید خیلی هم بد نیست! فقط نباید افراط کنم!
امیدوارم ۱۴۰۲ برای همه ما سال خوبی باشد.
و در سال نو ،۱۴۰۲،سینه فیلیا را بیشتر دنبال کنید!
می آید جلوی دوربین. از مرال ها می گوید. آنها را نوازش می کند و از وضعیت بد آنها می گوید. در تالاب استیل آستارا پرنده ای را که در تور ماهیگیری گیر افتاده آزاد می کند. او از شکار بی رویه می گوید. چه از سوی متمول های بی عقل و چه عشایر نا آگاه.
اینها را دیشب در ایرانگرد دیدم. ایرانگرد دغدغه دارد. نه تنها آدم از دیدنش لذت می برد بلکه به چیز های زیادی هم پی می برد. ایرانگرد به همه هشدار می دهد. هشدار می دهد که داریم چه بلایی بر سر طبیعت می آوریم ؛ چرا با حیوانات و کلا طبیعت چنین برخوردی داریم؟
ادامه مطلب ...