خیلی کوتاه درباره آلیس در شهر ها (Alice in den Städten) 1971

فیلیپ نمی تواند خودش را با جهان بیرون سازگار کند. همانطور که عکس ها چیزی که او می خواهد را نشان نمی دهند. ذهنش هم آشفته است و غریبی می‌کند؛ نمی تواند چیزی بنویسد.او خودش را گم کرده و در بی هویتی سیر می کند‌.آلیس به او چیزی هایی یاد می دهد . او مادرش را گم کرده و فیلیپ خودش را‌‌. او برعکس فیلیپ اعتماد به نفس زیادی دارد‌. وقتی از فیلیپ عکس می گیرد ، می گوید : حالا تو می توانی یک ذهنیتی از خودت داشته باشی...  عکس‌ها و دوربین در آلیس در شهر ها  کارکردی فوق العاده دارند‌ ؛ و از این مهم تر جاده ها و سفر هم.

در آخر، فیلیپ داستان جالبی برای تعریف کردن دارد‌.

دوست آمریکایی (Der Amerikanische Freund) 1977 /دیر تر از آن چیزی که فکرش را بکنی.

موسیقی فوق العاده  یورگن کنیپر آدم را به یاد کار های برنارد هرمان می اندازد. رنگ و لعاب فیلم مثل فیلم های نیکلاس ری (که در فیلم به عنوان بازیگر هم حضوردارد) بخصوص جانی گیتار و داستان فیلم هم اقتباسی از یکی از رمان های پاتریشیا های اسمیت است.