زندگی شیرین است (Life Is Sweet) 1990 از دریچه نقد دیوید استریت

  کمتر ایدئولوژیک مآبانه کمتر احساسات گرایانه،لی می خواهد کاری مشابه را برای مخاطبان خود انجام دهد. «زندگی برای بسیاری از مردم ساینده و سوزناک است» لی این را در گفت و گویی در سال ۲۰۰۰ به من گفت «و هیچ وضع بهتری هم حاصل نخواهد شد . من فکر می کنم کارکرد هنر _به خصوص سینما_ مواجه با همین چیز هاست ... من به عنوان یک فیلمساز،کاملا متعهد به جذاب بودم و سرگرم کردن هستم؛ اما این مواجهه نیز برای من اهمیت دارد.» این نکته ،هدف فیلم های کاملا شخصی و اساسا انسانی لی را خلاصه می کند. این فیلم ها هیچ خط مشی حزبی رادنبال نمی کنند،به جز اعتقاد به این که مردم،موجوداتی بی نهایت پیچیده ، بی اندازه انعطاف پذیر و بی وقفه شگفت انگیز هستند. مایک لی هیچ گاه خوراک اصلی ای به خوشمزگی زندگی شیرین است نپخته است. یک کمدی_درام تند مزه که در رده بهترین کار های او قرار می گیرد.¹

«دیوید استریت» 

خیلی کوتاه درباره ایستگاه قاهره (باب الحدید) 1958

پیش از حقوق کارگران و سرکوب جنسی در مصر ،  احوال روانشناختی شخصیت ها ، مخصوصا قناوی برایم جالب است. که در پایان میخکوب کننده فیلم هم همین بعد روانشناختی اهمیت دارد.

گرمای سرسام آور اتمسفر فیلم ترکیب می شود با احوال شخصیت ها. عصبانیت  و خشونت،سرکوب و نیاز های جنسی و....

خلاقیت یوسف شاهین در کل فیلم متبلور شده. صحنه ای که قناوی، روی عکس یک زن زیبا سطل نوشابه می کشد، تا آن مدل به زنی که دوست دارد با او ازدواج کند شبیه شود ... و نگاه او به زنان، با آن نما های سوبژکتیو. یا صحنه های طنز فیلم مثل صحنه ای که نوشابه فروش مرد خوشحال می شود که ابو سریع (فرید شوقی) از رقصیدن هنومه (هند رستم) خوشحال نیست و او را به جای دیگری می برد. بالاخره آن مرد هم می خواست کاسبی کند! و دقیقا بعد از این لحظه رابطه که قناوی که از پشت در صدایش را می شنود و با خلاقیتی ماهرانه با ریتم قطار ترکیب می شود.

 این خلاقیت و نبوغ را در خود فیلم ، خیلی آشکار تر هم می بینیم: بازی فوق العاده یوسف شاهین در نقش قناوی!

چرخ و فلک (Körhinta | Merry-Go-Round) 1956 /عشق در مقابل اقتصاد

این فیلم چند ماه قبل از انقلاب ۱۹۵۶ مجارستان اکران شد. برخلاف فیلم های آن زمان پروپاگاندا نبود. یک فیلم هنری با داستانی جذاب، که البته در وقوع انقلاب، و تزریق شور و شوق به مردم هم کمک کرد.  جالب اینکه انقلاب در تضاد با شوروی و کمونیسم بود،ولی تدوین در فیلم کارکرد کمی ندارد! (اشاره به جنبش تدوین شوروی!) 

پیمان (La Promesse) 1996 / دوراهی

 سازندگان فیلم آرام آرام فضا را برای ما مهیا می کنند تا ما با اتفاق ناگوار و ناگهانی فیلم مواجه شویم. پسری را به ما نشان می دهند که باهوش است و از کار های فنی سر در می آورد. کم کم متوجه می شویم که این پسر پدری دارد که از کارگران مهاجر استثمار می کند.  

خیلی کوتاه درباره سایه ها (Shadows)

وقتی فیلم را نگاه می کردم باورم نمی شد که در دهه پنجاه ساخته شده. فیلمی خارج از هالیوود. خارج از فرم  و  محتوای آن سال ها. فیلمی به معنای واقعی کلمه مستقل. می توان گفت یکی از فیلم هایی است که راه را برای سینمای مستقل آمریکا هموار کرد. لئونارد مالتین از این فیلم جان کاساوتیس با عنوان "نقطه عطفی در سینمای مستقل آمریکا" یاد می کند.