مصاحبه کائوریسماکی در مورد روشنایی هایی در شفق

این مصاحبه در سال ۲۰۰۷ و در زمان اکران فیلم  انجام شده.

چه چیزی در ابتدا شما را به سمت فیلمسازی جذب کرد و این روند در طول دوران حرفه ای شما چگونه شکل گرفت؟

من در 4 آوریل 1957 متولد شدم، اما ... (به فیلمی از بت زندگی اش ازو اشاره می‌کند. آکی می گوید روی سنگ قبرش نام این فیلم را می نویسد : متولد شدم، اما... ) وقتی شانزده ساله بودم، «نانوک شمال» فلاهرتی و «عصر طلایی» بونوئل را دیدم و فهمیدم که سینما می تواند بیش از یک مشت دلار باشد. این روزها دیگر چندان مطمئن نیستم ...

"خیلی کوتاه" درباره "مسیر سبز"

روشنایی هایی در شفق ( Lights in the Dusk | Laitakaupungin valot) 2006 : تنهایی مضحک

در این فیلم که به نظرم بعد از دخترک کارخانه کبریت سازی مینیمال ترین فیلم آکی است،یک مثلث عشقی عجیب و غریب را در بخشی تجاری از هلسینکی می‌بینیم. یکی از مراکز سرمایه‌داران و کارگران بازنده کائوریسماکی یعنی روهالا.نام فیلم کنایه ای به شرایط این ناحیه است و ترجمه دقیق ترش "نور در حومه شهر". بیشتر کنایه ای به تغییر و انتقال روهالا از کناره ها به مرکز شهر است .  

تنها پسر و پدری بود "از دریچه نقد" (تحلیل) دانلد ریچی

در فیلم تنها پسر چیزی را به ما می گویند و در پدری بود چیزی را به ما نشان می دهند.(...)تنها پسر به شکلی مستقیم و همدلانه که در فیلم سراغ داریم تاثیر می‌گذارد حال آنکه پدری بودبه طریقی متفاوت تاثیرگذار است.

 (یاسوجیرو ازو/دانلد ریچی) 

کوتاه درباره روز هشتم (Le huitième jour) 1996

پوستر فیلم رنگ سبز را نشان می دهد. منظور همان  زندگی کردن است. نشان دادن ساعت دیجیتالی و توستر و تکرار های کسل کننده زندگی شهری با مفهوم مذکور در تضاد است‌.  رنگ سبز به دوستی ها و وانمود نکردن ها اشاره می کند.