آتش در دشت یکی از سیاه ترین فیلم هایی است که ساخته شده. فیلمی که می تواند آدم را بیشتر از جنگ منزجر کند ؛ این فیلم ها نشان می دهند که جنگ چه واقعه خطرناک و وحشتناکی است و با کسی هم تعارف ندارند. در این فیلم حتی با آدمخواری هم مواجه می شویم که اوج وقاحت جنگ را نشان می دهد. ایچیکاوا در خیلی از لحظات ما را متعجب می کند. مثلا وقتی که سربازان پس از گیر آوردن نمک آنقدر خوشحال می شوند. یا نما هایی که سربازان و مرده ها را نشان می دهد که از دور مثل مورچه و گیاه هستند. یا همان قضایای آدمخواری و کلیت فیلم ! شاید این فیلم،مدتی غذا خوردن را برای شما سخت کند!
چه سمی بود![](//www.blogsky.com/images/smileys/107.png)
![](//www.blogsky.com/images/smileys/107.png)
یاد سالو افتادم
سالو رو من هنوز ندیدم! شاید هیچوقت نبینم!
همین طوره بوده و متاسفانه تو برخورد با جنگ خیلی از فیلم ها فقط روی اکشن فیلم تمرکز دارن کمتر فیلمی دیدم که سایر جهات جنگ بپردازند
تو خاطرات سربازان جنگ جهانی اومده که بعضی ها به خاطر شرایط و محاصره و ... یه قاشق نمک رو مستقیم می گرفتن میخوردن یا تو محاصره برخی شهرهای شوروی تو ج ج 2 ادمخواری باب شده بود و حتی برخی اجزا آدم ها رو برای فروش می گذاشتن ...
سلام. اینجور فیلم ها، که اشاره کردید، بیشتر در ستایش جنگ هستند !
این نکته های تاریخی هم که گفتید نشان میده چقدر فیلم واقعی تره.
ژان پیر ملویل میگه : «در فیلم های جنگی واقعیت همیشه از سینما جلوتر است»