سینه‌فیلیا
یادداشت‌های سینمایی
سینه‌فیلیا
یادداشت‌های سینمایی
نیم نگاهی به فیلم های مسعود اطیابی؛ نمونه هایی از سینمای مثلا کمدی ایران
من پیش از اینکه مسعود اطیابی رگباری فیلم - مثلا - کمدی ، به این ترتیب و به این سرعت بسازد(البته بیشتر مسئله اکران مطرح هست در این مورد)،خروس جنگی(۸۶)، شرط اول(۸۸) و اخلاقتو خوب کن(۹۰) را دیده بودم. آش دهان سوزی نبودند. همان کمدی های آن زمان ها و همان ویژگی های تکراری. اخلاقتو خوب کن به نظرم می خواست چیز جدیدی باشد که مضحک بود . البته نه مضحک خنده دار. شرط اول هم تکلیفش با خودش مشخص نبود! نکته جالبش این بود که اکبر عبدی نقش داماد جوان خانواده را بازی می کرد!
در دنیای تصویر خوانده بودم که منتقدی اعتقاد داشت اطیابی کمدی بلد است. از آن منتقد محترم عذر می خواهم ولی اطیابی اصلا کمدی بلد نیست! (لطفا برای خواندن ادامه مطلب روی ادامه مطلب کلیک کنید!)
شروع سری فیلم های (رگباری!) مثلا کمدی اطیابی از تگزاس(۹۷) شروع شد. تگزاس نه فیلمنامه درست و حسابی دارد،نه (شخصیت که سهل است!) تیپ کمدی دارد و نه شوخی های بامزه. همان نچسبی و بی مزگی تکراری. در آخر هم شخصیت ها ، یک دفعه به این نتیجه می رسند که هیچ جا خانه آدم نمیشه!
تگزاس ۲ (۹۸) هم چیزی بیش از این نیست. در واقع بدتر است. ببینید آن یکی چه بوده که این بدتر است! شوخی های زشت (زشت منظور بی ادبانه و جنسی و... نیست.فقط همین که خنده دار نیستند...) و همان ضعف های قدیمی.
در واقع سازندگان تگزاس به حضور بازیگرانی که نزد عامه محبوب هستند،اینکه فیلم در خارج بگذرد و بازیگری خارجی (باید زن باشد!) بازی کند اکتفا کردند. این را البته در فیلم های دیگری هم دیدیم. من سالوادور نیستم(۹۴،هادی)،سامورایی در برلین (۹۸، نادری) و....
بعد اطیابی دینامیت(۱۴۰۰) را ساخت. دینامیت مثلا می خواست به سراغ خط قرمز ها برود ولی این فیلم از چارچنگولی (۸۷،سهیلی) هم ضعیف تر است! البته فقط چارچنگولی نیست، خیلی ها به سراغ این تضاد بین افراد مذهبی (افراطی) و عده ای جوان که بیش از حد منحرف شده اند(!) رفته اند و خواستند کمدی در بیاورند. این فیلم می خواسته همین تضاد را شکل دهد. بازی ها هم حتی در این فیلم ، خنده دار نیستند که هیچ مشکلات دیگری هم دارند. مثلا نگاه کنید که کیایی در یک سکانس تیپ دارد، ولی در سکانس بعد تیپش را فراموش می کند.
و آهنگ هایی که در این می شنویم...
انفرادی (۱۴۰۱) نمی توانم بگویم از این ها بد تر است یانه. مطمئنا بهتر نیست. به یکی از شوخی ها نگاه کنید که بدنسازان مرد و زن ، با مصرف مکمل رضا عطاران صدایشان زنانه و برعکس می شود. چقدر مسخره،(نه مسخره خنده دار!) زشت و نچسب!
رضا عطاران که در ۹۹% فیلم های کمدی که بازی کرده از من یکی خنده گرفته (حداقل یک بار دو بار در طول یک فیلم بد مثلا کمدی! آن هم به خاطر خودش.) اینجا اصلا من را به خنده وا نمی دارد. عطارانی که به نظرم به خاطر او این فیلم پر فروش ترین فیلم تاریخ سینمای ایران شده!
در آخر هم صحبت خود کارگردان را بخوانید،درباره سریال جادوگر و باقی کار هایش . کسانی که از فیلم های ایشان خوششان نمی آید و می گویند فیلم های ایشان کمدی نیست مردم واقعی نیستند. پس من می گویم وای به حال سلیقه مردم واقعی! :
واکنش منفی نداریم، البته بدشانسی آوردم که ۲، ۳ اثرم پشت سر هم پخش و اکران شد و تصور میشود که پشت سر هم ساخته‌ام در صورتی که اینگونه نیست و دینامیت، محصول سال ۱۳۹۶-۱۳۹۷، انفرادی محصول سال ۱۳۹۸ و جادوگر محصول سال ۱۳۹۹-۱۴۰۰ است و پشت سر هم پخش شدن‌شان سبب میشود بعضی‌ها انتقادهای مقرضانه به من داشته باشند. نظرات مردم را که دریافت می‌کنم بالای ۹۰ درصد تشکر و نشان دهنده رضایت آن‌هاست و از ۵، ۶ درصد مخالف، یک درصدشان مردم واقعی و بقیه افرادی هستند که همه جا سعی می‌کنند آثار من را بکوبند، خدا حفظ‌شان کند و بودن شان خوب است.(فیلیمو)
از فیلم‌هایی که گفتید فقط تگزاس ۱ رو دیدم و کلی خوشحال شدم بالاخره کسی باهام هم عقیده شد که این فیلم فقط وقت تلف‌کردن بود:)))
سلام و درود.یعنی تا به حال کسی با شما هم عقیده نبود!
فراموش نکنید، طبق گفته کارگردان، من مردم واقعی به حساب نمیام!
واووو فقط مصاحبه‌اش رو نگاااا این مثلا کارگردانه ....
پوسترهای فیلم‌ها هم داره نشون میدن چه محتوایی دارن ... شخصی می گفت سینمای ایران رفته خورده توی بن بست و متاسفانه حتی توی فیلم های برای گیشه هم یه فیلم تجاری خوب نمیشه پیدا کرده
میشه نظرتون درباره سینمای اصغر فرهادی بپرسم؟
سلام و درود.من خودم مصاحبه اش رو دیدم، واقعا جا خوردم.پوستر ها هم به همین دلیل گذاشتم!
من از «درباره اِلی» خوشم میاد. بقیه رو چندان نه. متاسفانه فیلم هاش رو تکرار کرد. به نظرم با این تکرار سعی داره مؤلف بودن خودش رو ثابت کنه، ولی این راهش نیست!که یک داستان تقریبا مشابه رو تکرار کنی...
البته من شخصا خوشم نمیاد و باید در موردش بخونم و دوباره فیلم هاش رو ببینم تا نظر بدم.
اما به نظرم بیشتر به محتوای فیلم هاش اون پیام مد نظر فکر کرد تا فرم و فیلمنامه.
سعید قطبی زاده ، منتقد، میگه «متاسفانه سینما و فیلم در ایران، ترسو، اخته و ابتر است و فرسنگ‌ها از مردم عقب تر است. به همین دلیل هم تفاوتی بین «جدایی نادر از سیمین» و «اخراجی ها» نمی بینم، چرا که معتقدم هر دو فیلم ترسو هستند.»
شما از سینمای ایشون خوشتون میاد؟
ممنونم بابت توضیحات
درسته به نکته خوبی اشاره کردید یعنی به محتواش نگاه کرد تا فرم و فیلمنامه اش و از این زاویه فرم و فیلم نامه نگاه کنیم
من خودم عملا از هیچ کدوم از فیلم های اقای فرهادی خوشم نیومد یعنی نمی تونم ارتباط بگیرم که پاش بشینم و در مورد الی هم رو تا اونجا که الی گم میشه تونستم ببینم
ممنون.
از همکلاسی‌ها تا فامیل همه دوستش داشتن و ازش تعریف می‌کردن... جوری که فکر می‌کردم منم که مشکل دارم با این فیلم اینقدر نخندیدم و حال نکردم :|
فکر کنم منم مردم واقعی نیستم!
نمی دونم چرا مردم خوششون میاد از این فیلم ها.ممنون
سلام
یکی از نشانه‌های اوضاع خراب ما همین است که با دیدن این فیلمهای مثلاً کمدی به خودمان می‌گوییم باز همین هم غنیمته!!!
سلام. از ماست که بر ماست!
در بین کامنتها دیدم نقل قول کردید جدایی نادر از سیمین با اخراجی ها تفاوتی ندارند که البته قیاسی است بی بنیاد و بی شاخص مثل اینکه محتویات یک جعبه شکلات را با جعبه ابزار یک نفر تعمیرکار مقایسه کنیم.
شاید هر دو جعبه و محصول فاقد کیفیت و استاندارد جهانی باشند اما جدایی نادر از سیمین با مفاهیمی که از دیدن (بصر) به نمایش در می آورد طیف خاصی را از داخل و خارج میطلبد و کاندید جشنواره های خارج از کشور میشود اما اخراجیها چه؟ اگر صدا (سمع) را از رویش برداند و بخواهند برای غیرفارسی زبان یا بالعکس اشخاص نابینا پخشش کنند چه پیامی برای گفتن دارد؟ چکیده اش میخواهد بگوید یک عده دلقک آمدند در فضای آتش و خون آخرالامر رستگار شدند.
اما جدایی نادر از سیمین سراسر جدال افکار و تناقض اندیشه ها بین رفتن به کشورهای با فرهنگ پیشرفته و ماندن در وطنی که خواسته شخص مقدم و محاط بر قوانین است و انتهای فیلم این ترمه (بعنوان سمبل نسل آینده) است که نمیتواند دو شقه شود یا باید برود یا باید بماند!
سلام. این منتقد معتبر ، منظورش کلیت دو فیلم نبوده و فقط یک بحث رو مد نظر قرار داده.
منظورش اغراق و کاریکاتوری بودن شخصیت هاست.بعد ها در ابد و یک روز هم به نظرم اغراق وجود داره. که در واقع از سینمای فرهادی پیروی میکنه. و بعد از روستایی هم چنین فیلم هایی رو شاهد هستیم.
شاید صحبت ایشون هم، با اغراق باشه!
پیشنهاد می کنم اگر وقت کردید این مصاحبه رو بخونید. در مورد بحران رئالیسم در سینمای ایران:
https://npourmohammadreza.ir/%d8%a2%db%8c%d9%86%d8%af%d9%87%e2%80%8c%db%8c-%d8%b3%db%8c%d9%86%d9%85%d8%a7%db%8c-%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%a8%d8%ad%d8%b1%d8%a7%d9%86-%d8%b1%d8%a6%d8%a7%d9%84%db%8c%d8%b3%d9%85/