در همه یا هیچِ مایک لی با وجود انسجام روایی حضور کارگردان/فیلمنامهنویس را حس میکنیم. برعکسِ راز ها و دروغ ها. در همه یا هیچ ، مایک لی این سه خانواده را هر جوری که هست به هم ربط میدهد ولی از ادامه دادن داستانِ دو خانوادهی دیگر امتناع میکند. ما در مورد خانوادهی تیموتی اسپال به نتیجه و پایانی میرسیم ، اما در مورد بچه ای که معلوم نیست سقط میشود یا نه ، و از فرجام رابطه دختر با آن پسر عجیب و غریب چیزی دست گیرمان نمیشود. همه یا هیچ جزو بهترین فیلم های لی نیست، اما مثل همیشه ، تاثیر گذار است.