پسر،موش کور،روباه و اسب(The Boy, the Mole, the Fox and the Horse) 2022 / خانه دوست کجاست؟

  

 این انیمیشن کوتاه که اقتباسی ست از رمانی به همین نام نوشته چارلی مکسی (که با همکاری بینتون این انیمیشن را کارگردانی کرده)، انگار ترکیبی از انیمیشن وینی پو (که آن هم اقتباسی است) و رمان مشهور اگزوپری(که اقتباس های زیادی از آن شده)، یعنی شازده کوچولو است. سادگی و شاعرانگی را در خود دارد که در داستان های مذکور هم این ویژگی ها را حس می کنیم. 

داستان از پسر بچه ای شروع می شود که تنهاست. فضای کار کاملا برفی است.(فیلم را BBC در این زمان که در نزدیکی سال نو میلادی هستیم منتشر کرده) او با یک موش کور آشنا می شود. موش کور متوجه می شود که پسر دنبال خانه می گردد. از همین جا است که مهربانی و همدلی و همدردی شکل می گیرد. موش کور به او پیشنهاد می دهد که به بالای درخت برود تا بتواند اطراف را بهتر ببیند و خانه اش را پیدا کند.(و در ادامه ، اواسط فیلم،می بینیم که پسر موش کور را بلند می کند تا اطراف را ببیند. و چه حال خوبی به او دست می دهد!) 

موش کور به او پیشنهاد می دهد که به بالای درخت برود تا بتواند اطراف را بهتر ببینند

وقتی آنها بالای درخت هستند با روباهی آشنا می شوند. اول از روباه می ترسند و روباه هم بدش نمی آید دلی از عزا در بیاورد. در ادامه ما می بینیم که موش کور ، روباه را از یک تله فلزی نجات می دهد.(که در آنجا هم برخورد روباه ، خیلی خصمانه است) این کمک موش کور بی جواب نمی ماند. او با بازیگوشی افراطی اش به رودخانه می افتد و در شرف غرق شدن است. 

روباه او را نجات می دهد تا ما به یاد «تو نیکی میکن  و در دجله انداز» بیفتیم. پس روباه هم با آنها همراه می شوند.( روباه آدم را به یاد شازده کوچولو می اندازد. او اهلی می شود. می توان این استنباط را کرد که با مهربانی، آدم های بد عنق را می توان نرم کرد. می شود تغییر کرد و تغییر داد. اصلا موش کور می گوید مهربانی ارزشمند ترین چیز است.) آنها در راه یافتن خانه با اسبی مواجه می شوند. اسب که افسرده و تنهاست و با آنها دوست می شود. 

اسبی که افسرده و تنهاست و با آنها دوست می شود. 

 در ادامه ناگهان متوجه می شویم که قابلیتی افسانه ای دارد ! (می گوید به دلیل حسادت اسب های دیگر ، از آن استفاده نمی کند. یعنی خیلی وقت است استفاده نکرده) و پسرک  را به خانه اش می رساند . ولی پسرمی گوید : خانه همیشه یک مکان نیست...

یکی از صحنه های تاثیر گذار فیلم آنجاست که اسب در حالی که  دوستانش را سوار کرده در حال تاختن است و ناگهان پسرک به زمین می افتد. اینجا می خواهد بگوید که همه زندگی، خوشحالی نیست. زندگی پستی و بلندی دارد. افت و خیز دارد. باید بلند شد و حرکت کرد.    

دیالوگ های فیلم مثل یک شعر،یک جمله ناب و  پند آموز هستند:

«همه گاهی احساس می کنند گم شدند.»

« صادقانه ترین چیزی که گفتی چی بوده؟ کمک»

«کمک  به معنی تسلیم شدن نیست، تسلیم نشدنه!»

پسر متوجه می شود که مهم تر از مقصد، این مسیری است که طی شده. 

این فیلم در مورد تنهایی و افسردگی، نیاز به اتحاد، باهم بودن و هوای یکدیگر را داشتن و در نهایت پرواز کردن یا هر چیزی که فکرش را بکنید است. امید خوشبینی،مهربانی و همه چیز های خوب. حتی در تیتراژ، وقتی موش کور -که همیشه علاقه اش به کیک را نشان می دهد- پس از بار ها تلاش به کیک می رسد، می توان تلاش و تسلیم نشدن را از آن استنباط کرد.

خلاصه ،حتما این انیمیشن را ببینید !

 پسرمی گوید : خانه همیشه یک مکان نیست...