یاسوجیرو ازو و کوگو نودا

یاسوجیرو ازو کارگردان و کوگو نودا فیلمنامه نویس در طول همکاری خلاقانه افسانه ای سی و پنج ساله خود با هم بیست و هفت فیلم را طراحی کردند که بسیاری از آنها شاهکار بودند. همکاری طولانی و نزدیک آنها - که پرتره های خانوادگی عمیق و مشهور بین المللی مانند اواخر بهار (1949) و داستان توکیو (1953) را ایجاد کرد - از یک حساسیت سینمایی مشترک و یک دوستی کم نظیر ناشی شد.  

 

یاسوجیرو ازو : وقتی کارگردانی با فیلمنامه نویسی کار می کند آنها باید عادت های مشترکی داشته باشند.درغیر این صورت اصلا با هم جور در نخواهند آمد.نودا و من درباره تا دیروقت بیدار بودن،نوشیدن و چیزهایی از این قبیل اشتراک نظر داشتیم.این مهم ترین چیز است.

وقتی با نودا کار می کنم حتی در مورد قطعات کوتاه گفت و گو ها هم با هم توافق داریم.و اگر چه هرگز درباره جزییات صحنه ها و لباس ها بحث نمی کنیم،اما تصویری که او از این چیز ها دارد بر تصور من منطبق است.نظرات ما هیچوقت باهم تناقض ندارد.ما حتی در مورد اینکه یک سطر باید با وا یا یو تمام شود باهم توافق داریم.البته گاهی اختلاف عفیده ای بین ما بروز می کند. و از آنجا که هر دوی مان سر سخت هستیم به آسانی با هم کنار نمی آییم.

کوگو نودا : اگر با هم توافق نداشتیم گاهی دو یا سه روز پیاپی باهم حرف نمی زدیم. جز حرف هایی مثل خب برگ های درختان عنان هم دارند می ریزند یا دیشب مرغی توی دره آواز می خواند... بعد از چند روز که اینطور می گذشت ، ناگهان فکری به سر من یا او می زد و بعد دوباره کار به آرامی پیش می رفت.

از کتاب یاسوجیرو ازو/دانلد ریچی/ترجمه بهروز تورانی و رحیم قاسمیان