زمین (الأرض | The Land) 1969 / موافق ثابت‌قدم*

اینکه فیلمی بتواند هم سرگرم کننده و‌ دیدنی باشد ، هم به گرایشات خاص و حساس جنسی اشاره کند ( آن هم در کشوری مسلمان) ، هم با طنز گزنده خود به مردم و فئودالیسم طعنه بزند و هم در زیر لایه ها انتقادی تند بر سیاست های وقت داشته باشد (حتی جنگ شش روز با اسرائیل) یک شاهکار نیست؟!  

کتاب «جان کاساوتیس» (سعیده طاهری و بابک کریمی)

(...)فیلم های کاساوتیس مایه ی لذت آنهایی نیستند که انتظار دارند فیلم ها صرفاً «چیزهای مهم» را نشان بدهند، اموری که همگام با کنش‌های حذف شده روایت را پیش می‌برند. از سوی دیگر ، فیلمی از کاساوتیس برای آن دسته از تماشاگرانی که حس می‌کنند یک اثر هنری تمامیتی ارگانیک است ، سازه ای که در آن هر جزئی کاملاً در جای خود قرار می‌گیرد و هیچ عامل تصادفی ای در آن بروز نمی یابد، لذتی زیبایی شناختی محسوب نمی‌شود. یک فیلم کاساوتیسی سرگرمی و هنر را به چالش می‌کشد(...)

از مقاله «آثار جان کاساوتیس:فیلم‌نامه،سبک بازی و بداهه پردازی» نوشته ماریا ویرا

(این کتاب حاوی شانزده مقاله در مورد سینمای کاساوتیس است)